حکایت میکنند امام(ره) دیوان حافظ را همواره روی قرآن می گذاشت و هر بار هنگام قرآن خواندن ابتدا چند غزل دیوان حافظ می خواند و بسیاری را به خاطر می سپارد و سپس شروع به خواندن قرآن می کرد.
می گفت: دیوان حافظ تفسیری از قرآن است...
غزل حسن ختام از امام(ره) در بیت اول نکته ی مشترکی با غزل اول حافظ دارد:
الا یا ایها الساقی زمی پر ساز جامم را
که از جانم فرو ریزد هوای ننگ و نامم را (امام ره)
الا یا ایها الساقی ادرکاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها (حافظ)